Pamiętniki Kowalskiej – wstęp

Cała ja – kobieta

Kobieta, tak jestem kobietą. A tak dokładnie singielką z odzysku. Mam dzieci, dwie zbuntowane dziewczyny. Charakterki mają po mamusi, staram się o tym pamiętać, gdy nadwyrężają mój układ nerwowy. Po byłym mężu zostały mi przykre wspomnienia i alimenty, ale zawsze to coś. Myślę, że jestem zaradną kobietą – zarabiam, prowadzę auto z większym lub mniejszym powodzeniem, wychowuje dzieci również z większym lub mniejszym powodzeniem. Pracuję na budowie. No nie, nie jest tak źle jak myślicie. Nie noszę cegieł ani zaprawy murarskiej. Jestem inżynierem. Pracuję w męskim gronie, co ma swoje plusy i minusy, ale o tym może kiedyś opowiem. Pensyjka nie najgorsza, ale zawsze mogłaby być lepsza, szczególnie biorąc pod uwagę wygórowane potrzeby trzech kobiet w domu. Mieszkamy w Bydgoszczy. Piszę o tym, ponieważ uważam, że jest to najładniejsze miasto w Polsce.  No wiem, pewnie wiele osób uważa inaczej. Ja uważam jednak, że chwaląc swój kawałek Świata, jesteśmy szczęśliwsi. Ja tak mam.

Szczęśliwa kobieta ?

Staram się być szczęśliwa, poukładać sobie od nowa Świat. Uwierzyć znowu w miłość i cieszyć się z małych rzeczy. No nie zawsze jestem optymistką, ale się staram. Czasem życie mi dowala, ale komu nie. Kobieta ze stali – na zewnątrz tak a w zaciszu czterech ścian często płaczę. Następnego dnia jednak resetuję myśli i płynę dalej.

Moje dziewczyny mają 10 lat. Tak bliźniaki. Są coraz bardziej dorosłe, samodzielne, uczuciowe i pyskate. To taki pośredni wiek pomiędzy dzieckiem a nastolatkiem. Są do siebie bardzo podobne, przynajmniej pod względem wyglądu, jak dwie krople wody. Charakterki mają zupełnie odmienne, co przyczynia się do wielu konfliktów. Bliźniaki ogólnie to jeden wielki konflikt, który zaczyna się już chyba w brzuchu matki. Walka o miejsce, potem walka o pierwszeństwo do butelki oraz ciągła walka o uwagę rodziców i ich zainteresowanie. Sprawiedliwość w traktowaniu jest dla nich ważniejsza od gier komputerowych i modnych ciuszków. Kocham je nad życie, ale nie zawsze jest łatwo.

Siłaczka?

Czasem brakuje nam zieleni, mało jej na betonowych osiedlach. Mieszkamy w małym mieszkanku na czwartym piętrze w bloku bez windy. Czasem pokonywanie tych schodów to darmowa siłownia a czasem katorga, szczególnie gdy niosę dwie zgrzewki wody.

Jestem zwykłą dziewczyną ze zwykłymi problemami. Staram się postępować zgodnie ze swoim sumieniem i tym, co czuję, choć czasem jest to sprzeczne z wymaganiami społeczeństwa i stereotypami. Staram się nie przejmować opinią innych oraz tym, co o mnie mówią. Mam dość dużo problemów oraz zajęć na głowie, żeby jeszcze analizować bujną wyobraźnię otoczenia.

Postanowiłam opisać parę dni mojego czasem nudnego, polskiego,  rutynowego życia, w którym raz na jakiś czas zdarza się dzień z jakąś tragedią a czasem dzień z odrobiną radości i szczęścia. Może jest wiele kobiet, które są do mnie podobne i jest pewnie wiele tych, które wybrałyby zupełnie inną drogę życiową. Wiem jedno, każda kobieta, każda z nas ma problemy do pokonania, dylematy moralne oraz przyporządkowane role w życiu. Bardzo często nie jest to jedna rola. Jesteśmy matkami, pracownicami, partnerkami czy żonami i to wszystko na raz. Na dodatek musimy pełnić te role zgodnie z oczekiwaniami społeczeństwa lub z tymi oczekiwaniami walczyć.

Jestem dość roztrzepana, jednak postaram się czasem coś tu napisać, szczególnie wtedy, gdy w mojej głowie urodzi się za dużo myśli, które czasem trzeba uporządkować.

Pół żartem, pół serio 😉

WSZELKIE PODOBIEŃSTWO DO OSÓB I ZDARZEŃ JEST PRZYPADKOWE. IMIONA I NAZWISKA SĄ FIKCYJNE. WSZELKA ZBIEŻNOŚĆ JEST PRZYPADKOWA. WSZELKIE PRZEDSTAWIONE ZDARZENIA I OSOBY SĄ FIKCYJNE ;-).

Warto przeczytać: https://kobietamalutka.pl/szczescie-10-sposobow-na-szczescie-twojej-kobiety/